Σε μια πρόσφατη έρευνα αμφισβητούνται τα οφέλη της άσκησης, όταν αυτή γίνεται σε περιβάλλον με υψηλά επίπεδα ρύπων στην ατμόσφαιρα.

Συγκεκριμένα, στην μελέτη συμπεριλήφθηκαν 1.5 εκατομμύριο νεαροί ενήλικες ηλικίας 20-39 ετών και διαπιστώθηκε ότι το καρδιαγγειακό όφελος που προκύπτει από την άσκηση εκμηδενίζεται όταν αυτή δεν συμβαίνει σε χώρο με καθαρό ατμοσφαιρικό αέρα.

Για να επιτύχει λοιπόν κάποιος την μέγιστη προστασία και τα καρδιαγγειακά οφέλη που μπορεί να του παρέχει η άσκηση, θα πρέπει να επιλέξει προσεχτικά τον χώρο αλλά και τον χρόνο που θα αθληθεί.

Καλό θα είναι να αποφεύγονται οι ώρες κυκλοφοριακής αιχμής και τα μεγάλα αστικά κέντρα. Ιδανικά, κάποιος θα πρέπει να ασκείται τις πολύ πρωινές ώρες σε χώρους πρασίνου.

Σχετική αναφορά
European Heart Journal
Association of the Combined Effects of Air Pollution and Changes in Physical Activity With Cardiovascular
Disease in Young Adults
Eur Heart J 2021 Mar 29;[EPub Ahead of Print], SR Kim, S Choi, K Kim, J Chang, SM Kim, Y Cho, YH Oh, G Lee, JS Son, KH Kim, SM Park

Καθώς τα δεδομένα που συσσωρεύονται από την πανδημία αυξάνονται, προκύπτουν αρκετά δεδομένα πλέον που μπορούν να καθοδηγήσουν την ασφαλή επάνοδο στην αθλητική δράση.

Σε μια πρόσφατη δημοσίευση σε έγκριτο επιστημονικό περιοδικό παρουσιάστηκαν τα ευρήματα από ποδοσφαιριστές επαγγελματικού επιπέδου που επέστρεψαν σε αγωνιστική δραστηριότητα.

Στην μελέτη συμμετείχαν 1337 άτομα, που ήταν αθλητές, προπονητικό προσωπικό και διαιτητές. Όλοι αυτοί υποβάλλονταν σε συχνό εργαστηριακό έλεγχο και χρησιμοποιούσαν τον προβλεπόμενο προστατευτικό εξοπλισμό. Από αυτούς και σε διάστημα 9 εβδομάδων, εντοπίστηκαν 85 περιστατικά θετικά στον κορωνοϊό. Οι πλείστοι ήταν ασυμπτωματικοί, και μόνο ορισμένοι εμφάνισαν ήπια συμπτώματα χωρίς να χρειαστεί κάποιος νοσηλεία.

Από την έρευνα προκύπτει ότι η επάνοδος σε αθλητική δράση σε εξωτερικούς χώρους φαίνεται να είναι ασφαλής, χωρίς να αμφισβητείται το όφελος από τους τακτικούς ελέγχους και την χρήση προστατευτικής μάσκας κατά τις εξωαγωνιστικές δραστηριότητες.

Σχετική αναφορά

Schumacher YO, Tabben M, Hassoun K, et alResuming professional football (soccer) during the COVID-19
pandemic in a country with high infection rates: a prospective cohort studyBritish Journal of Sports
Medicine Published Online First: 15 February 2021. doi: 10.1136/bjsports-2020-103724

Κατά καιρούς έχουν παρατηρηθεί ορισμένες καρδιακές επιπλοκές, που μπορεί να επισυμβούν μετά από τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων. Η άνοδος των καρδιακών ενζύμων, το οίδημα του μυοκαρδίου (από εξετάσεις MRI) ή ακόμα και αρρυθμίες, έχουν αναφερθεί σε παλαιότερες δημοσιεύσεις. Όλα αυτά έθεσαν αμφιβολίες για την καρδιαγγειακή ασφάλεια όσων συμμετέχουν σε τέτοιες αθλητικές δοκιμασίες.

Σε μια πρόσφατη έρευνα, διενεργήθηκε καρδιολογικός έλεγχος στους συμμετέχοντες του υπερμαραθωνίου της Σιένα απόστασης 50Km. Ο έλεγχος συμπεριλάμβανε ηλεκτροκαρδιογράφημα και υπέρηχο καρδιάς, πριν και μετά τον αγώνα, καθώς και συνεχή ηλεκτροκαρδιογραφική (single lead ECG) παρακολούθηση κατά την διάρκεια του αγώνα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μέση ηλικία των δρομέων ήταν 48 έτη και το 68% ήταν άνδρες.

Από τα αποτελέσματα της έρευνας, προέκυψαν όντως κάποιες ηλεκτροκαρδιογραφικές αλλοιώσεις μετά των αγώνα, όπως ήπια αύξηση του εύρους των δυναμικών R στην απαγωγή V1 καθώς και ήπια επιμήκυνση του διαστήματος QTc (από 406ms σε 423ms). Όσον αφορά τον κίνδυνο αρρυθμιών, παρουσιάστηκε μικρό φορτίο έκτακτων κοιλιακών συστολών, χωρίς να καταγραφεί σύμπλοκη κοιλιακή ταχυκαρδία.

Τα ευρήματα που περιγράφονται πιο πάνω, μπορούν να χαρακτηριστούν ως κλινικά μη σημαντικά. Θα μπορούσαν να αποδοθούν μάλιστα στην αφυδάτωση και τις ηλεκτρολυτικές διαταραχές που αναπόφευκτα προκύπτουν σε τέτοιους αγώνες, παρά να θεωρηθούν ως ένδειξη κάποιας μυοκαρδιακής βλάβης.

Συμπερασματικά, οι αγώνες τρεξίματος μεγάλων αποστάσεων μπορεί να θεωρηθούν ασφαλείς για το καρδιαγγειακό σύστημα. Απαραίτητες προϋποθέσεις είναι ο ενδελεχής κλινικός προαγωνιστικός έλεγχος, η σωστή και καθοδηγούμενη προπονητική προετοιμασία και η επαρκής τροφοδοσία υγρών και ηλεκτρολυτών πριν, κατά την διάρκεια και μετά τον αγώνα.

Σχετική αναφορά:

European heart journal cardiovascular Imaging
The Acute Effects of an Ultramarathon on Biventricular Function and Ventricular Arrhythmias in Master
Athletes
Eur Heart J Cardiovasc Imaging 2021 Feb 05;[EPub Ahead of Print], L Cavigli, A Zorzi, V Spadotto, A
Gismondi, N Sisti, F Valentini, F Anselmi, GE Mandoli, L Spera, A Di Florio, B Baccani, M Cameli, F
D'Ascenzi

Ο προαγωνιστικός καρδιολογικός έλεγχος αποσκοπεί στο να εντοπίσει άτομα που παρουσιάζουν μια υποκείμενη καρδιακή πάθηση. Αποτελεί ένα είδος διαλογής (screening), χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι με την άθληση ο κίνδυνος εκδήλωσης της πάθησης τους θα αυξηθεί.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα λειτουργεί και στην Κύπρο υπό την αιγίδα του ΚΟΑ και αξιολογεί ενήλικες, αλλά και παιδιά της εφηβικής και προεφηβικής ηλικίας, ώστε να τους παραχωρηθεί δελτίο αθλητικής συμμετοχής. Περιλαμβάνει την λήψη ιστορικού, την ιατρική εξέταση και την διενέργεια ηλεκτροκαρδιογραφήματος.

Σε μια πρόσφατη δημοσίευση, αμφισβητείται το όφελος της κλινικής εξέτασης στα πλαίσια αυτού του ελέγχου. Συγκεκριμένα, ανάμεσα σε 15000 εφήβους αθλητές στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κλινική εξέταση και συγκεκριμένα η ακρόαση ή όχι φυσήματος στην καρδιά, δεν βοήθησε καθόλου στην προσπάθεια ανίχνευσης υποκείμενης πάθησης. Βαλβιδικές παθήσεις όπως η δίπτυχη αορτική βαλβίδα και η στένωση πνευμονικής βαλβίδας αποδείχτηκε ότι μπορεί να παρουσιαστούν ως τυχαίο εύρημα, ακόμα και σε εφήβους χωρίς ακουστό φύσημα. Αντίθετα, στην μελέτη αυτή υπερτονίζεται για μια ακόμα φορά η τεράστια αξία του καρδιογραφήματος σε τέτοιες εξετάσεις διαλογής (screening).

Με αντίστοιχο τρόπο, παραλείποντας δηλαδή το κομμάτι της κλινικής εξέτασης σε ασυμπτωματικούς εφήβους, λειτουργεί και το ιδιαίτερα δημοφιλές CRY (Cardiac Risk in the Young), που αποτελεί πρότυπο πρόγραμμα διαλογής και ανίχνευσης καρδιακών παθήσεων.

Αντίστοιχα μοντέλα θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε και στην Κύπρο. Η διαδικασία πρέπει να είναι εύκολη, γρήγορη και αποτελεσματική, και το κυριότερο να προσελκύει όσα περισσότερα παιδιά στον αθλητισμό.

Σχετική αναφορά:

Austin AV, Owens DS, Prutkin JM, et al

Do ‘pathologic’ cardiac murmurs in adolescents identify structural heart disease? An evaluation of 15 141 active adolescents for conditions that put them at risk of sudden cardiac death.

British Journal of Sports Medicine Published Online First: 15 January 2021. doi: 10.1136/bjsports-2019- 101718

Καθώς τα επιβεβαιωμένα κρούσματα προσβολής από τον ιό ολοένα και αυξάνονται, συνάμα συσσωρεύονται και τα ερωτήματα που αφορούν τον τρόπο ιατρικού χειρισμού τους.

Ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού ασχολείται, είτε επαγγελματικά είτε ερασιτεχνικά, με τον αθλητισμό. Αυτά λοιπόν τα άτομα, αργά η γρήγορα, σε περίπτωση που νοσήσουν θα ρωτήσουν τον προσωπικό τους ιατρό πότε είναι ασφαλείς να επιστρέψουν στις συνήθεις αθλητικές τους δραστηριότητες.

Ένα εύρημα που προκάλεσε ανησυχία ανάμεσα σε αθλητές, ασυμπτωματικούς φορείς του Covid-19, είναι ότι μετά την υποχρεωτική περίοδο καραντίνας 14 ημερών, 15% από αυτούς παρουσίασαν παθολογικά ευρήματα σε MRI καρδιάς. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει η πιθανότητα ασυμπτωματικής προσβολής του μυοκαρδίου, η οποία κάτω από συνθήκες αθλητικές καταπόνησης δυνατόν να επιφέρει δυσάρεστες επιπτώσεις. Αυτό λοιπόν που προτείνεται για την ασφαλή επάνοδο στις αθλητικές δραστηριότητες είναι το εξής

Σενάριο 1: Απουσία συμπτωμάτων.

Σε αυτά τα άτομα που δεν έχουν εκδηλώσει καθόλου συμπτώματα στο διάστημα των 14 ημερών απομόνωσης, προτείνεται η σταδιακή επάνοδος στις αθλητικές δραστηριότητες. Σε περίπτωση που κατά την επανέναρξη άσκησης παρουσιαστούν συμπτώματα όπως ασυνήθιστη κόπωση, δύσπνοια ή αίσθημα παλμών συνιστάται η αξιολόγηση από καρδιολόγο.

Σενάριο 2 : Εκδήλωση νόσου (εκτός νοσοκομείου) και στην συνέχεια πλήρης υποχώρηση συμπτωμάτων.

Σε αυτά τα άτομα επιβάλλεται η διενέργεια ηλεκτροκαρδιογραφήματος, υπερήχου καρδιάς (echo-doppler) και δοκιμασίας κόπωσης (ECG stress test). Εάν αυτά είναι φυσιολογικά, τότε δίδεται το πράσινο φως για σταδιακή επάνοδο στις προπονήσεις. Εάν οι εξετάσεις αυτές αποκαλύψουν κάτι το παθολογικό πρέπει να γίνεται περαιτέρω απεικονιστικός έλεγχος.

Σενάριο 3: Εκδήλωση νόσου (εντός νοσοκομείου).

Αυτά τα άτομα, λόγω και της μεγαλύτερης πιθανότητας να έχουν υποστεί κάποιου βαθμού μυοκαρδιακή βλάβη, θα πρέπει προτού επιστρέψουν στις αθλητικές τους δραστηριότητες να υποβληθούν σε περισσότερες εξετάσεις. Είναι αναγκαίο σε αυτούς, επιπρόσθετα του 2 ου σεναρίου, να διενεργηθεί MRI καρδιάς και 24ωρη καταγραφή του καρδιακού ρυθμού Holter. Εάν οι εξετάσεις αυτές είναι φυσιολογικές, επιτρέπεται να επιστρέψει στις προπονήσεις. Τονίζεται ωστόσο η ανάγκη της σταδιακής επανόδου και της αναφοράς οποιονδήποτε ύποπτων συμπτωμάτων.

Σχετική αναφορά:

Exercise in the Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus-2 (SARS-CoV-2) era: A Question and Answer session with the experts Endorsed by the section of Sports Cardiology & Exercise of the European Association of Preventive Cardiology (EAPC).

Raghav T Bhatia, Sarandeep Marwaha, Aneil Malhotra, Zafar Iqbal, Christopher Hughes, Mats Börjesson 5, Josef Niebauer, Antonio Pelliccia, Christian Schmied, Luis Serratosa, Michael Papadakis, Sanjay Sharma

European Journal of Preventive Cardiology, August 2020

Κατά την εξέταση υπερήχου καρδιάς, διαπιστώνεται ορισμένες φορές μια ασυνήθιστη εικόνα του μυοκαρδίου. Παρουσιάζεται να είναι ιδιαίτερα σπογγώδες με αυξημένο αριθμό δοκιδώσεων. Παρόμοια υπερηχογραφική εικόνα εντοπίζεται και σε αθλητές υψηλού επιπέδου, πιθανόν στα πλαίσια προσαρμογής της καρδιάς σε συνθήκες έντονης καταπόνησης.

Ο όρος μη συμπαγές ή σπογγώδες μυοκάρδιο (non-compacted myocardium) χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα συγκεκριμένο είδος μυοκαρδιοπάθειας, που έχει συσχετισθεί με αρρυθμίες ή ακόμα και αιφνίδιο καρδιακό θάνατο. Οι ομοιότητες που παρουσιάζονται με την εικόνα του μυοκαρδίου ορισμένων αθλητών, οδήγησαν στην ανάγκη υιοθέτησης συγκεκριμένων απεικονιστικών κριτηρίων. Ακόμα και με αυτά όμως, η διάκριση ανάμεσα στο υγιές και στο παθολογικό δεν είναι πάντα εύκολη.

Μια πρόσφατη δημοσίευση αναφέρει ότι, ακόμα και σε τυχαίο δείγμα, άτομα του γενικού πληθυσμού που συνηθίζουν να ασκούνται έντονα παρουσιάζουν κάποτε ένα φαινότυπο μυοκαρδίου με χαρακτηριστικά αντίστοιχα με non-compaction cardiomyopathy.

Προτού λοιπόν δοθεί εσφαλμένα και βιαστικά οποιαδήποτε διάγνωση, θα πρέπει να γίνεται η απαραίτητη κλινική συσχέτιση, αλλά και η λήψη ιστορικού. Ένα άτομο που αθλείται έντονα είναι δυνατόν να παρουσιάζει μια τέτοια υπερηχογραφική εικόνα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι παθολογικό. Σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις, κυρίως των ασυμπτωματικών, ίσως είναι καλύτερα να ακολουθείται η στρατηγική της αναμονής και των τακτικών επανελέγχων, παρά να δίδεται εσφαλμένα η διάγνωση μυοκαρδιοπάθειας.

Σχετική αναφορά :

JACC: Journal of the American College of CardiologyAssociation Between Left Ventricular Noncompaction and Vigorous Physical ActivityJ Am Coll Cardiol 2020 Oct 13;76(15)1723-1733, JA de la Chica, S Gómez-Talavera, JM García-Ruiz, IGarcía-Lunar, B Oliva, JM Fernández-Alvira, B López-Melgar, J Sánchez-González, JL de la Pompa, JMMendiguren, V Martínez de Vega, A Fernández-Ortiz, J Sanz, L Fernández-Friera, B Ibáñez, V Fuster

Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσίευση, ο ενδελεχής καρδιολογικός προεγχειρητικός έλεγχος κρίνεται μη απαραίτητος, ιδιαίτερα στις χαμηλού ρίσκου χειρουργικές επεμβάσεις.

Συγκεκριμένα, σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε προγραμματισμένα χειρουργεία αρθροπλαστικής γόνατος ή ισχίου, ο κίνδυνος περιεγχειρητικού εμφράγματος μυοκαρδίου ή καρδιακής ανακοπής ήταν ίδιος στους ασθενείς είτε είχαν περάσει από λειτουργικές δοκιμασίες κόπωσης είτε όχι.

Η υιοθέτηση του αναθεωρημένου πρωτοκόλλου κλινικής προεγχειρητικής αξιολόγησης RCPI score (https://qxmd.com/calculate/calculator_195/revised-cardiac-risk-index-lee-criteria) αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο, ενδεικτικό του κινδύνου που διατρέχει ένας ασθενής που πρόκειται να υποβληθεί σε μια χειρουργική επέμβαση.

Πέραν αυτού, και σύμφωνα πάντα με την συγκεκριμένη δημοσίευση, προεγχειρητικές διαγνωστικές δοκιμασίες κόπωσης (stress testing) δεν έχουν κάποιο ουσιαστικό κλινικό όφελος. Αντίθετα, στα ήδη επιβαρυμένα εθνικά συστήματα υγείας έχουν να προσδώσουν, κυρίως, επιπλέον οικονομικό κόστος και αχρείαστη καθυστέρηση.

Σχετική αναφορά:
JAMA Cardiology
Frequency and Outcomes of Preoperative Stress Testing in Total Hip and Knee Arthroplasty From 2004 to
2017
JAMA Cardiol 2020 Sep 30;[EPub Ahead of Print], DS Rubin, R Hughey, RM Gerlach, SA Ham, RP Ward, P
Nagele

Η υιοθέτηση εναλλακτικών προσεγγίσεων στην αντιμετώπιση καρδιαγγειακών παθήσεων γίνεται ολοένα και πιο τεκμηριωμένη μέσα από ερευνητικές μελέτες.

Σε μια πρόσφατη δημοσίευση ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα μιας μελέτης που κατέδειξε ότι η γυμναστική yoga σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή μείωσε το συνολικό φορτίο αρρυθμιών.

Επιπρόσθετα μειώθηκαν η συστολική και διαστολική αρτηριακή πίεση, η καρδιακή συχνότητα ανά λεπτό, αλλά και ο αριθμός νοσηλειών αυτών των ατόμων. Όλοι όσοι ακολούθησαν το καθημερινό πρόγραμμα εκγύμνασης yoga στο σπίτι ανέφεραν βελτίωση της ποιότητας ζωής τους και μειωμένα επίπεδα άγχους.

Επιπρόσθετα λοιπόν της κλασικής θεραπευτικής προσέγγισης των ασθενών με κολπική μαρμαρυγή, η εφαρμογή της yoga μπορεί να αποδειχτεί ιδιαίτερα ευεργετική.

Σχετική αναφορά
Abstract title: Yoga could reduce the burden and symptoms of atrial fibrillation as well as medication related side effects and the complications with cardiac ablation. ESC Congress 2020

Με λύπη ενημερώθηκα πολύ πρόσφατα τον θάνατο ενός εξαιρετικού γιατρού και επιστήμονα, του καθηγητή John Somauroo. Υπήρξε ένας από του κορυφαίους στον χώρο της αθλητικής καρδιολογίας, και μάλιστα διατελούσε επικεφαλής του ιατρικού τμήματος της ποδοσφαιρικής ομάδας Liverpool FC.

Σχεδόν ταυτόχρονα με την ανακοίνωση του θανάτου του, δημοσιεύτηκε μια μελέτη στην οποία συμμετείχε, και η οποία αφορά ένα αρκετά αμφιλεγόμενο θέμα, την δυνατότητα ή όχι συμμετοχής σε αθλητικές δραστηριότητες ατόμων με υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια.

Η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια είναι μια κληρονομική πάθηση, η οποία προκαλεί παθολογική πάχυνση των τοιχωμάτων της καρδιάς, σε βαθμό που την καθιστά ευάλωτη σε αρρυθμίες. Αρκετές περιπτώσεις αθλητών έχουν καταγραφεί, που έχουν υποστεί αιφνίδιο θάνατο και ως βασική υποκείμενη αιτία θεωρήθηκε η συγκεκριμένη νόσος.

Σε αυτή την μελέτη, όπως και σε άλλες που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα, αμφισβητείται η συσχέτιση του αιφνιδίου θανάτου σε αυτά τα άτομα με την άθληση. Με άλλα λόγια, οι συγγραφείς θεωρούν ότι η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια είναι δυνατόν να προκαλέσει μια αιφνίδια θανατηφόρα αρρυθμία, αλλά αυτή η πιθανότητα δεν αυξάνεται αν τα άτομα αυτά συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες, ακόμα και σε ανταγωνιστικό επίπεδο.

Μέχρι πρόσφατα, και με βάση τις επιστημονικές κατευθυντήριες οδηγίες, όσοι αθλητές εντοπίζονταν κατά τον προαγωνιστικό έλεγχο να έχουν υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια αποκλείονταν οριστικά από τον ανταγωνιστικό αθλητισμό. Η δογματική αυτή προσέγγιση, όχι μόνο έχει απότομα στερήσει τα τελευταία χρόνια τα όνειρα αρκετών για μια αθλητική καριέρα, αλλά ταυτόχρονα τους εξανάγκασε να γυρίσουν οριστικά την πλάτη, ακόμα στον αθλητισμό αναψυχής.

Οι συνέπειες αυτού είναι πολλαπλές και αλυσιδωτές, και ίσως ακόμα πιο επιζήμιες για την ψυχική και σωματική υγεία τους, καθώς τους αποστερούν τα πολλαπλά οφέλη που έχει να αποκομίσει κάποιος από τον αθλητισμό.

Η μελέτη αυτή, έρχεται ως παρακαταθήκη του καθηγητή Somauroo, να ανατρέψει αυτή την προσέγγιση. Υποστηρίζει ότι τα άτομα με υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια πρέπει να παρακολουθούνται συστηματικά και να αξιολογούνται σε τακτική βάση για τον αρρυθμιολογικό τους κίνδυνο, αλλά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποκλείονται αυθαίρετα από την δυνατότητα άθλησης.

Σχετικό link:
Hypertrophic cardiomyopathy and exercise restrictions: time to let the shackles off?
May 2020 Br J Cardiol 2020;27(2)
Authors: Yuen W Liao, James Redfern, John D Somauroo, Robert M Cooper

Η καρδιά των αθλητών, εξαιτίας των συνθηκών αυξημένης φόρτισης, αναπτύσσει συχνά κάποιους προσαρμοστικούς μηχανισμούς. Πολλές φορές λοιπόν, κατά τον καρδιολογικό έλεγχο αθλητών, απεικονίζεται μια ιδιαίτερα μεγάλη καρδιά.

Δεν είναι λίγες οι φορές που η διάταση που παρουσιάζει η καρδιά αθλητών είναι τόσο έκδηλη που δημιουργείται έντονος προβληματισμός και ανησυχία κατά πόσο υποκρύπτεται μια παθολογική οντότητα (πχ μυοκαρδιοπάθεια). Έχοντας ως δεδομένο ότι στα αρχικά στάδια, και ιδιαίτερα σε νεαρά άτομα, οι μυοκαρδιοπάθειες δεν προκαλούν καθόλου συμπτώματα είναι καθήκον του κλινικού καρδιολόγου να προχωρήσει στην σωστή διάγνωση.

Τα πιο κάτω διαγνωστικά εργαλεία μπορούν να βοηθήσουν: Ηλεκτροκαρδιογράφημα : Ευρήματα όπως αριστερός σκελικός αποκλεισμός (LBBB), έκτακτες κοιλιακές συστολές, αναστροφή κυμάτων Τ και κατασπάσεις του ST συνήθως συνηγορούν υπέρ κάποιας υποκείμενης παθολογικής κατάστασης

24ωρη καταγραφή ρυθμού: Αυξημένος αριθμός έκτακτων κοιλιακών συστολών (>500/24ωρο) ή ακόμα περισσότερο μη εμμένουσα κοιλιακή ταχυκαρδία, δεν αναμένεται να καταγραφούν σε μια φυσιολογική καρδιά αθλητή.

NT-pro BNP: Αν τα επίπεδα αυτού του πεπτιδίου είναι >125pg/ml αυξάνεται η υποψία μυοκαρδιοπάθειας.

Exercise stress echo: Το κλάσμα εξώθησης (EF) μιας φυσιολογικής αθλητικής καρδιάς ενίοτε παρουσιάζεται ασυνήθιστα χαμηλό. Αν σε συνθήκες μέγιστης κόπωσης επιτευχθεί αύξηση (peak EF>63%) τότε αυτό είναι καθησυχαστικό.

Μαγνητική τομογραφία (CMR): Ο φυσιολογικός απεικονιστικός έλεγχος κατά την μαγνητική τομογραφία και η απουσία παθολογικού σήματος μετά την ενδοφλέβια χορήγηση γαδολινίου ενισχύουν την διάγνωση της φυσιολογικής αθλητικής καρδιάς.

Σχετική βιβλιογραφία:

Millar LM, Fanton Z, Finocchiaro G, et al

Differentiation between athlete’s heart and dilated cardiomyopathy in athletic individuals

Heart Published Online First: 27 April 2020.